Poradnik dla Rodziców

PORADNIK dla rodziców Małego Przedszkolaka

Drodzy Rodzice!

Niebawem Wasze dziecko rozpocznie uczęszczać do przedszkola. To będzie wyjątkowa chwila zarówno dla niego, jak i dla Was, wielkie przeżycie, a nawet stres. W otoczeniu, które dziecko zna czuję się bezpiecznie i pewnie. Nieraz większe obawy o swoją pociechę przeżywacie Wy, drodzy Rodzice.
Dlatego, też pragnę podzielić się z Wami kilkoma radami i wskazówkami, które pozwolą przejść okres adaptacji dziecka do warunków przedszkola. Proszę z nich skorzystać, a na pewno będzie łatwiej Wam i dziecku przejść przez pierwszy etap rozstania.

O CZYM WARTO PAMIĘTAĆ, GDY DZIECKO STAJE SIĘ PRZEDSZKOLAKIEM?

Twojego maluch czekają poważne zmiany w życiu. Dotychczas mama i tata byli zawsze gdzieś blisko, teraz nagle zostawiają go w nieznanym miejscu. To, co nowe i trudne, wcale nie musi być niedobre. Należy dziecko przygotować do takich sytuacji, aby potrafiło sobie z nimi poradzić:

  • Uprzedź dziecko: „Już za tydzień (za dzień, za dwa dni itp.) idziemy poznać twoje przedszkole. Mam nadzieję, że będzie miło”. Przypominaj mu o tym.
  • Opowiedz mu o przedszkolu: co tam się robi, czego się uczy. Pamiętaj, że nawet dorosły denerwuje się, wchodząc w nowe środowisko, zmieniając pracę, miejsce zamieszkania, poznając nowych ludzi.
  • Przygotuj dziecko do rozstania z mamą i tatą, zostawiając je na dłużej np. u babci lub cioci.
  • Weź koniecznie udział w programie adaptacyjnym, który ma na celu zapoznanie dziecka z nowym miejscem, poznaniem placu zabaw, sali, personelu i innych dzieci, które będą uczęszczać do przedszkola. Pozwól, aby Twoje dziecko oswoiło się z tym, co nieznane u boku najbliższej osoby.
  • Już w domu ucz samodzielności – samodzielnego jedzenia, mycia rąk, korzystania z toalety, ubierania się i rozbierania. Im dziecko jest bardziej samodzielne, tym łatwiej dostosować się do nowych warunków.
  • Ubranie dziecka musi być wygodne i nie może sprawiać kłopotów. Unikaj spodni na szelkach lub trudnymi do odpięcia guzikami. Rękawy swetra lub bluzki muszą być łatwe do podciągania. Buty i kapcie najlepsze są zapinane na rzepy (chyba, że są to buty ortopedyczne zazwyczaj wiązane).
  • Czas pobytu małych dzieci w przedszkolu nie powinien być długi. Jeżeli to możliwe, w pierwszych dniach staraj się odbierać dziecko po obiedzie. Do tak dużej zmiany warto przyzwyczajać powoli. Małe dziecko szybko się męczy, zwłaszcza kiedy ma dużo wrażeń.
  • Uwaga! Nie spóźniaj się z odbieraniem dziecka z przedszkola – jeśli obiecałeś, że przyjdziesz wcześniej, dotrzymaj słowa.
  • Pożegnanie powinno się odbywać bez pośpiechu, ale jednocześnie bez zbędnego przedłużania samego momentu rozstania. Nie odprowadzaj dziecka w ostatniej chwili, kiedy zostało Tobie tylko piętnaście minut na dojazd do pracy. Dziecko powinno mieć trochę czasu na pożegnanie się z Tobą.
  • Dziecku będzie raźniej, jeśli weźmie z domu ukochaną maskotkę. Czasami wystarczy, że maluch będzie miał przy sobie coś, co pachnie rodzicami i domem, coś co stwarza poczucie bezpieczeństwa.
  • Dziecko ma prawo płakać. W ten sposób wyraża swój smutek, wyładowuje napięcie, jakie w nim narosło. Jeżeli płacze w domu, w przedszkolu, po prostu przytul je, powiedz, że je bardzo kochasz, że też będziesz za nim tęskniła.
  • Jedną z najważniejszych rzeczy, które powinniście robić nie tylko wtedy, gdy dziecko idzie do przedszkola, ale wtedy w sposób szczególny, to jak najczęstsze zapewnianie go o Waszej miłości. Jedna z podstawowych potrzeb człowieka jest potrzeba bezpieczeństwa, a zaraz za nią przynależności i miłości. Te dwie potrzeby mogą być w niedostatecznym stopniu zaspokajane, zwłaszcza gdy dziecko większość dnia przebywa w przedszkolu. Słowa „kocham cię”, „będę tęskniła/-ł”, powinny być obecne w codziennym życiu. Bardzo ważne są pieszczoty, pocałunki, szczęście i podziw malujący się na twarzy rodzica, gdy patrzy na dziecko. Ono powinno czuć, widzieć i słyszeć, że jest kochane.

RODZICE PIERWSZEGO DNIA PRZYNOSZĄ ZE SOBĄ:

  • Pewność, że dziecko sobie poradzi,
  • Zaufanie do nauczycielek i personelu przedszkola,
  • Uśmiech na twarzy, która będzie bardzo obserwowane przez dziecko i z której dziecko szybko potrafi wyczytać dobre i złe emocje.

RODZICE POWINNI MIEĆ RÓWNIEŻ ŚWIADOMOŚĆ TEGO, ŻE POBYT MALUCHA W PRZEDSZKOLU WYWIERA ISTOTNY WPŁYW NA JEGO ROZWÓJ. NAWET W PORÓWNANIU Z NAJBARDZIEJ KOCHAJĄCĄ BABCIĄ, KTÓRA MOGŁABY ZAOPIEKOWAĆ SIĘ WNUCZKĄ, WNUKIEM PRZEDSZKOLE MA LICZNE ZALETY:

  • uczy samodzielności – maluch ćwiczy ubieranie się i rozbieranie, korzystanie z toalety, jedzenie łyżką, widelcem, wycieranie nosa, wiązanie butów. W domu chętnie go wyręczamy, w przedszkolu czasem musi sobie radzić sam,
  • rozwija się ruchowo poprzez udział w zajęciach: rytmika, gimnastyka korekcyjna, ćwiczenie sprawności rąk, tańce, zawody sportowe, a nawet skakanie na jednej nodze,
  • rozwijają zmysł równowagi, pozwalają na wyładowanie energii, ćwiczą sprawność fizyczną,
  • rozwija społecznie – we wspólnych zabawach, także naśladując kolegów, dziecko może pomagać innym, przeżywa pierwsze waśnie i pierwsze przyjaźnie.

Wskazówki dla rodziców

Jak zminimalizować negatywne reakcje, unikając błędów we własnym postępowaniu?

  1. Nie przeciągaj pożegnania w szatni, pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź, przekazując maluszka nauczycielowi.
  2. Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
  3. Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz; kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupywania, lecz raczej nagrody. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.
  4. Kontroluj co mówisz. Zamiast: „już możemy wracać do domu”, powiedz: „teraz możemy iść do domu”. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.
  5. Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu – to powoduje niepotrzebny stres.
  6. Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata lub inna osoba, którą dziecko zna.
  7. Staraj się określać, kiedy przyjdziesz po dziecko, w miarę dokładnie: nie mów „przyjdę, kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice kończą pracę. Lepiej powiedzieć: „odbiorę cię z przedszkola po obiedzie/po zupie”. Jest to dla dziecka dobra miara czasu gdyż wie, kiedy są posiłki. Najważniejsze jest to, by dotrzymać słowa!
  8. Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że dziecko płacze. Takie zachowania są u dziecka rozpoczynającego funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym zupełnie normalne. Jednak kiedy zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie w sytuacji pozostawiania go w przedszkolu, będzie miało wrażenie, że dzieje się coś złego, a to spotęguję stres.
  9. Każde dziecko uspokaja się w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi do sali, ponieważ absorbują je nowi koledzy, wielość zabawek, a życzliwa i uśmiechnięta pani zawsze dziecko przytuli, weźmie na kolana i uspokoi zajmując uwagę dziecka czymś miłym i pozytywnym.
  10. Tłumacz dziecku, że reguły obowiązujące w przedszkolu są dobre. Dzieci lubią, gdy ich świat jest uporządkowany i ma swoją harmonię. Brak zasad i wymogów ze strony nauczyciela sprawia, że dziecko odczuwa chaos, a to powoduje brak poczucia stabilności i bezpieczeństwa w nowym miejscu.
  11. Wszystkie wątpliwości lub pytania kieruj do nauczyciela. To osoba, która spędza z dzieckiem większość dnia więc doskonale je zna i jest kompetentna w swoim zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniesz porozumienie. Dziecko widząc, że rodzice rozmawiają z nauczycielem, czuje się bezpiecznie.
  12. Pamiętaj, aby żegnać i witać swoje dziecko zawsze z uśmiechem.