PORADNIK dla rodziców Małego Przedszkolaka
Drodzy Rodzice!
Niebawem Wasze dziecko rozpocznie uczęszczać do przedszkola. To będzie wyjątkowa chwila zarówno dla niego, jak i dla Was, wielkie przeżycie, a nawet stres. W otoczeniu, które dziecko zna czuję się bezpiecznie i pewnie. Nieraz większe obawy o swoją pociechę przeżywacie Wy, drodzy Rodzice.
Dlatego, też pragnę podzielić się z Wami kilkoma radami i wskazówkami, które pozwolą przejść okres adaptacji dziecka do warunków przedszkola. Proszę z nich skorzystać, a na pewno będzie łatwiej Wam i dziecku przejść przez pierwszy etap rozstania.
O CZYM WARTO PAMIĘTAĆ, GDY DZIECKO STAJE SIĘ PRZEDSZKOLAKIEM?
Twojego maluch czekają poważne zmiany w życiu. Dotychczas mama i tata byli zawsze gdzieś blisko, teraz nagle zostawiają go w nieznanym miejscu. To, co nowe i trudne, wcale nie musi być niedobre. Należy dziecko przygotować do takich sytuacji, aby potrafiło sobie z nimi poradzić:
- Uprzedź dziecko: „Już za tydzień (za dzień, za dwa dni itp.) idziemy poznać twoje przedszkole. Mam nadzieję, że będzie miło”. Przypominaj mu o tym.
- Opowiedz mu o przedszkolu: co tam się robi, czego się uczy. Pamiętaj, że nawet dorosły denerwuje się, wchodząc w nowe środowisko, zmieniając pracę, miejsce zamieszkania, poznając nowych ludzi.
- Przygotuj dziecko do rozstania z mamą i tatą, zostawiając je na dłużej np. u babci lub cioci.
- Weź koniecznie udział w programie adaptacyjnym, który ma na celu zapoznanie dziecka z nowym miejscem, poznaniem placu zabaw, sali, personelu i innych dzieci, które będą uczęszczać do przedszkola. Pozwól, aby Twoje dziecko oswoiło się z tym, co nieznane u boku najbliższej osoby.
- Już w domu ucz samodzielności – samodzielnego jedzenia, mycia rąk, korzystania z toalety, ubierania się i rozbierania. Im dziecko jest bardziej samodzielne, tym łatwiej dostosować się do nowych warunków.
- Ubranie dziecka musi być wygodne i nie może sprawiać kłopotów. Unikaj spodni na szelkach lub trudnymi do odpięcia guzikami. Rękawy swetra lub bluzki muszą być łatwe do podciągania. Buty i kapcie najlepsze są zapinane na rzepy (chyba, że są to buty ortopedyczne zazwyczaj wiązane).
- Czas pobytu małych dzieci w przedszkolu nie powinien być długi. Jeżeli to możliwe, w pierwszych dniach staraj się odbierać dziecko po obiedzie. Do tak dużej zmiany warto przyzwyczajać powoli. Małe dziecko szybko się męczy, zwłaszcza kiedy ma dużo wrażeń.
- Uwaga! Nie spóźniaj się z odbieraniem dziecka z przedszkola – jeśli obiecałeś, że przyjdziesz wcześniej, dotrzymaj słowa.
- Pożegnanie powinno się odbywać bez pośpiechu, ale jednocześnie bez zbędnego przedłużania samego momentu rozstania. Nie odprowadzaj dziecka w ostatniej chwili, kiedy zostało Tobie tylko piętnaście minut na dojazd do pracy. Dziecko powinno mieć trochę czasu na pożegnanie się z Tobą.
- Dziecku będzie raźniej, jeśli weźmie z domu ukochaną maskotkę. Czasami wystarczy, że maluch będzie miał przy sobie coś, co pachnie rodzicami i domem, coś co stwarza poczucie bezpieczeństwa.
- Dziecko ma prawo płakać. W ten sposób wyraża swój smutek, wyładowuje napięcie, jakie w nim narosło. Jeżeli płacze w domu, w przedszkolu, po prostu przytul je, powiedz, że je bardzo kochasz, że też będziesz za nim tęskniła.
- Jedną z najważniejszych rzeczy, które powinniście robić nie tylko wtedy, gdy dziecko idzie do przedszkola, ale wtedy w sposób szczególny, to jak najczęstsze zapewnianie go o Waszej miłości. Jedna z podstawowych potrzeb człowieka jest potrzeba bezpieczeństwa, a zaraz za nią przynależności i miłości. Te dwie potrzeby mogą być w niedostatecznym stopniu zaspokajane, zwłaszcza gdy dziecko większość dnia przebywa w przedszkolu. Słowa „kocham cię”, „będę tęskniła/-ł”, powinny być obecne w codziennym życiu. Bardzo ważne są pieszczoty, pocałunki, szczęście i podziw malujący się na twarzy rodzica, gdy patrzy na dziecko. Ono powinno czuć, widzieć i słyszeć, że jest kochane.
RODZICE PIERWSZEGO DNIA PRZYNOSZĄ ZE SOBĄ:
- Pewność, że dziecko sobie poradzi,
- Zaufanie do nauczycielek i personelu przedszkola,
- Uśmiech na twarzy, która będzie bardzo obserwowane przez dziecko i z której dziecko szybko potrafi wyczytać dobre i złe emocje.
RODZICE POWINNI MIEĆ RÓWNIEŻ ŚWIADOMOŚĆ TEGO, ŻE POBYT MALUCHA W PRZEDSZKOLU WYWIERA ISTOTNY WPŁYW NA JEGO ROZWÓJ. NAWET W PORÓWNANIU Z NAJBARDZIEJ KOCHAJĄCĄ BABCIĄ, KTÓRA MOGŁABY ZAOPIEKOWAĆ SIĘ WNUCZKĄ, WNUKIEM PRZEDSZKOLE MA LICZNE ZALETY:
- uczy samodzielności – maluch ćwiczy ubieranie się i rozbieranie, korzystanie z toalety, jedzenie łyżką, widelcem, wycieranie nosa, wiązanie butów. W domu chętnie go wyręczamy, w przedszkolu czasem musi sobie radzić sam,
- rozwija się ruchowo poprzez udział w zajęciach: rytmika, gimnastyka korekcyjna, ćwiczenie sprawności rąk, tańce, zawody sportowe, a nawet skakanie na jednej nodze,
- rozwijają zmysł równowagi, pozwalają na wyładowanie energii, ćwiczą sprawność fizyczną,
- rozwija społecznie – we wspólnych zabawach, także naśladując kolegów, dziecko może pomagać innym, przeżywa pierwsze waśnie i pierwsze przyjaźnie.
Wskazówki dla rodziców
Jak zminimalizować negatywne reakcje, unikając błędów we własnym postępowaniu?
- Nie przeciągaj pożegnania w szatni, pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź, przekazując maluszka nauczycielowi.
- Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
- Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz; kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupywania, lecz raczej nagrody. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.
- Kontroluj co mówisz. Zamiast: „już możemy wracać do domu”, powiedz: „teraz możemy iść do domu”. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.
- Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu – to powoduje niepotrzebny stres.
- Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata lub inna osoba, którą dziecko zna.
- Staraj się określać, kiedy przyjdziesz po dziecko, w miarę dokładnie: nie mów „przyjdę, kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice kończą pracę. Lepiej powiedzieć: „odbiorę cię z przedszkola po obiedzie/po zupie”. Jest to dla dziecka dobra miara czasu gdyż wie, kiedy są posiłki. Najważniejsze jest to, by dotrzymać słowa!
- Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że dziecko płacze. Takie zachowania są u dziecka rozpoczynającego funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym zupełnie normalne. Jednak kiedy zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie w sytuacji pozostawiania go w przedszkolu, będzie miało wrażenie, że dzieje się coś złego, a to spotęguję stres.
- Każde dziecko uspokaja się w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi do sali, ponieważ absorbują je nowi koledzy, wielość zabawek, a życzliwa i uśmiechnięta pani zawsze dziecko przytuli, weźmie na kolana i uspokoi zajmując uwagę dziecka czymś miłym i pozytywnym.
- Tłumacz dziecku, że reguły obowiązujące w przedszkolu są dobre. Dzieci lubią, gdy ich świat jest uporządkowany i ma swoją harmonię. Brak zasad i wymogów ze strony nauczyciela sprawia, że dziecko odczuwa chaos, a to powoduje brak poczucia stabilności i bezpieczeństwa w nowym miejscu.
- Wszystkie wątpliwości lub pytania kieruj do nauczyciela. To osoba, która spędza z dzieckiem większość dnia więc doskonale je zna i jest kompetentna w swoim zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniesz porozumienie. Dziecko widząc, że rodzice rozmawiają z nauczycielem, czuje się bezpiecznie.
- Pamiętaj, aby żegnać i witać swoje dziecko zawsze z uśmiechem.